rok szkolny 2022/2023

mgr Monika Czarnecka

mgr Magdalena Taczała

♥

j. angielski- Paulina Wnuczko

poniedziałek i środa- 9.00- 9.15

♥

Co będziemy robić w listopadzie?

• Rozbudzamy ciekawość i dociekliwość badawczą.
• Rozumiemy potrzebę ubierania się stosownie do panujących warunków pogodowych i dbania o własne zdrowie
• Podejmujemy próby wskazywania, która ręka jest lewa a która prawa, co jest przede mną a co jest za mną, co w górze a co na dole – ćwiczymy orientację w schemacie własnego ciała.
• Pokonujemy strach przed nieznanym wytworami własnej wyobraźni oraz zwracamy uwagę na przyjemną stronę zabawy i wartości z niej płynące.
• Usprawniamy i wzmacniamy sprawność manualną placów, dłoni poprzez rysowanie, malowanie, wylepianie.
• Usprawniamy narządy mowy poprzez ćwiczenia ortofoniczne i oddechowe.
• Rozwijamy umiejętność wypowiadania się na podany temat.
• Uczestniczymy w uroczystości „Pasowanie na przedszkolaka” – prezentujemy nabywane umiejętności- śpiewamy piosenki i tańczymy, przełamujemy nieśmiałość, obawy przed występami publicznymi.

♥

J. ANGIELSKI

opanowanie słownictwa z bajki:

„Goldilocks and the three bears”: bear, chair, bed, porridge, woods, house, pot, walk, hop, run, live, sit, eat, sleep, big, small, soft, hard, just right, cold, hot

rozpoczęcie nauki słówek z bajki:

„The Gingerbreadman”: grandma, grandpa, farmer, fox, cow, horse, lake, day, want, say, make, see

 

 

Walking walking

Walking, walking

Walking, walking

Hop, hop, hop

Hop, hop, hop

Running, running, running

♥

Charakterystyka 3 latka

• mało odporne na infekcje
• zmienne usposobienie, krańcowość nastrojów, intensywność przejawianych emocji, które wyraża całym swoim ciałem, słaba umiejętność opanowywania własnych reakcji
• łatwo ulega zmęczeniu, ale szybko regeneruje swoje siły
• łatwo traci poczucie bezpieczeństwa, które jest niezbędnym warunkiem jego równowagi psychicznej
• nie ma potrzeby współdziałania, porozumiewania się z innymi rówieśnikami, bawi się samotnie lub w parach, chociaż chętnie przebywa obok innych dzieci, najlepiej kontaktuje się z dorosłymi
• ma naturalną skłonność do naśladowania
• lepiej rozumie polecenia kierowane do niego indywidualnie niż wydawane całej grupie
• jest egocentryczne, co utrudnia mu orientację w przestrzeni
• zabawy są proste i krótkie, nie potrafi koncentrować uwagi przez dłuższy czas, szybko zmienia przedmiot swych zainteresowań
• bardzo wrażliwe na zmiany w otoczeniu społecznym
• mowa mało komunikatywna i tak jak myślenie najczęściej sytuacyjne tzn. nie przekracza na ogół w swych wypowiedziach kręgu bezpośrednio wykonywanych czynności, osób, przedmiotów, z którymi pozostaje w danej chwili w bezpośrednim kontakcie
• myślenie wchodzi w fazę konkretno- wyobrażeniową
• ruchy są słabo skoordynowane, nieoszczędne, niepewne, występują ruchy zbędne tzw. przyruchy
• duża motoryka czyli sprawność ramion, barków, nóg dominuje nad małą motoryką czyli sprawnością rąk, dłoni i palców
• jest w fazie bazgrot nazywanych

♥♥♥

Informacje dla rodziców 3- tatka

• trzylatek potrzebuje wsparcia i obecności osoby dorosłej
• obecność dorosłego pomaga dziecku dłużej skupić się na zabawie
• dziecko najwięcej korzysta z przekazu niewerbalnego czyli z gestów, mimiki, wyrażanych emocji, sposobu poruszania się
• obserwując dorosłego dziecko bezwiednie uczy się kopiując jego zachowanie
• dostosowywanie się do poziomu dziecka nie polega na używaniu dziecięcego języka (sztucznych zdrobnień i dziwolągów językowych), lecz na dobieraniu treści wypowiedzi do jego potrzeb i poziomu
• dziecko jest spokojniejsze i rozwija się lepiej, gdy ma uporządkowany dzień
• dziecko będzie starało się lepiej wykonać daną czynność, gdy okaże się mu zadowolenie (nawet przesadnie, chociaż to, co ono wykonuje, dalekie jest od oczekiwań dorosłych)
• okazywanie niezadowolenia przez osobę dorosłą dotyczyć powinno tego, co dziecko zrobiło, a nie osoby dziecka
• okazywanie zwykłego poszanowania dla czynności wykonywanych przez dziecko pozwala unikać wielu napięć
• w przypadku dziecka trzyletniego nie sposób jeszcze ustalić, czy z natury jest leworęczne, czy praworęczne
• trzeci rok życia jest okresem intensywnego rozwoju mowy

♥♥♥

Jakie nawyki kształtować u 3- latków?

Kształtowanie czynności samoobsługowych i uczenie dobrych manier rozpoczyna się wcześnie i trwa wiele lat. Im szybciej dziecko je opanuje, tym lepiej dla niego, rodziców i innych ludzi, z którymi się styka. Jeżeli uda się dorosłemu ukształtować te ważne czynności tak, aby przeszły one w nawyk, będą one niezwykle trwałe, do końca dorosłego życia dziecka!

 

Dobre nawyki zachowania się w ważnych sytuacjach życiowych należy dosłownie „wdrukować” w dziecięcy umysł. Najpierw trzeba ukształtować daną czynność, a potem doprowadzić do odruchowego zachowania.

Oto lista najważniejszych zachowań nawykowych, które warto kształtować u malucha:

• pomaganie innym– pomaganie innym trzeba koniecznie skojarzyć z przyjemnymi przeżyciami, dlatego dorośli muszą okazywać radość- nawet przesadnie- gdy maluch stara się pomóc, nawet wówczas, gdy czyni to niezdarnie. Również w obecności dziecka trzeba głośno opowiadać innym o tym, co dobrego zrobiło i jakie to ważne i potrzebne. Pomaga to dzieciom zrozumieć, że pomaganie innym jest oczekiwaną powinnością i że można być dumnym, jeżeli tak się postąpi.
• dbałość o to, aby rzeczy były na swoim miejscu– w trzecim roku życia dziecko powinno już umieć dostrzegać ład i cieszyć się z tego, bałagan potrafi już kojarzyć z niewygodą i kłopotami. Niedopuszczalne jest wyręczanie dzieci w pracach porządkowych, nawet wówczas, gdy dorosłemu się spieszy. Trzylatek garnie się do pomagania i chce towarzyszyć przy sprzątaniu, trzeba z tego korzystać i organizować wspólne sprzątanie, a po jego zakończeniu nie wolno zapominać o podkreśleniu szczególnej zasługi małego pomocnika.
• poszanowanie czyjegoś wysiłku– dotyczy to zwyczajnych i codziennych spraw. Dziecko musi wiedzieć, że np. trzeba wytrzeć buty przed wejściem do domu, bo się nabrudzi i mama będzie musiała umyć podłogę. Trzylatek znakomicie zrozumie sens takich i podobnych społecznych umów, gdy sam doświadczy niedogodności nieprzestrzegania ich. Dorośli muszą jednak wykorzystywać każdą sytuację do kształtowania nawyku respektowania ich.
• właściwe zachowanie się przy stole i kształtowanie dobrych manier przy jedzeniu- tym nawykiem trzeba objąć wszystkie czynności wykonywane w trakcie spożywania posiłków, a więc: nakrywanie do stołu i sprzątanie po, siadanie przy stole, spożywanie posiłku, ważne są tu także formy grzecznościowe. Dziecko musi rozumieć, po co usiadło przy stole i czego się od niego oczekuje. Złe nawyki tworzą się wówczas, jeżeli jedzenie mylone jest z zabawą. Dziecko można uczyć skutecznie dobrych manier przy stole, gdy dorosły: będzie przestrzegał ceremoniału jedzenia, będzie zachowywał się przy stole tak, aby stanowić dla dziecka wzór do naśladowania, w odpowiednim momencie podpowie dziecku, co ono ma zrobić, nie będzie skąpił pochwał, jeżeli dziecko się dobrze zachowuje. Jednak wspólne spożywanie posiłków nie może być dla dziecka udręką, dlatego dorośli nie mogą zapominać o umiarze, wyczuwając co w danym momencie jest ważne, chociaż muszą być konsekwentni w swoich wymaganiach. Muszą także pamiętać, że dziecko nie może opanować wszystkiego od razu w doskonałej formie.
• bezkonfliktowe układanie się do snu- wieczorne zasypianie będzie dla dziecka łatwiejsze, gdy dorośli zadbają o poczucie bezpieczeństwa. Dlatego warto stworzyć ceremoniał zakończenia dziecięcego dnia i udania się na spoczynek. Najlepiej, jeżeli czynności są wykonywane stale w tej samej kolejności. Układanie do snu musi stwarzać sytuację wyciszającą i miłą dla dziecka.
• radosne budzenie się- moment obudzenia się musi być dla dziecka radosny, ale radosne budzenie trzeba jednak wymodelować. To, jak się dziecko budzi, zależy w dużym stopniu od zachowania samych dorosłych. Radosnego budzenia nie da się bowiem załatwić nakazem czy krzykiem.
• właściwe zachowanie się w toalecie- są dla dzieci bardzo trudne problemy. Nauka sygnalizowania potrzeb fizjologicznych to jedno z najważniejszych zadań stojących przed rodzicami w pierwszych latach życia dziecka. Dzieci uczą się kontroli oddawania moczu i stolca na drodze kombinacji naśladownictwa dorosłych, pod wpływem uwag z ich strony. Trzylatek powinien uczyć się poszczególnych czynności, jak poprawnie korzystać z ubikacji. Każdą z tych czynności należy uczyć osobno. Jest ich sporo i dlatego dorosły musi podpowiadać dziecku, co kolejno trzeba zrobić, a potem chwalić za samodzielne wykonanie.
• samodzielne rozbieranie i ubieranie się- od stopnia opanowania tych czynności zależy samodzielność dziecka. Wyręczanie dziecka w tych czynnościach jest wielce szkodliwe. Dorosły musi być cierpliwy i przewidywać czas potrzebny dziecku na samodzielne zmaganie się z częściami swej garderoby. Trzylatek ma kłopoty z rozróżnianiem przodu i tyłu przy nakładaniu np. bluzy. Jest mu obojętne, na którą nogę zakłada but. Wszystko to jest trudne. Warto więc wprowadzić jakieś ułatwienia i oznaczenia rzeczy.

♥♥♥

Co może pomóc dorosłym w kształtowaniu dobrych manier dziecka?

• zadowolenie z każdego przejawu samodzielności dziecka– jest to bezwzględnie potrzebne. Dorosły nie może ciągle poprawiać i strofować. Kiedy człowiek uczy się czegoś, na początku zawsze jest niezdarny i nieuważny. Nadmierne korygowanie dziecięcych czynności spowoduje, że dziecko skojarzy czynność, której ma się nauczyć, z niezadowoleniem dorosłego i przykrymi doznaniami. Zamiast ćwiczyć, będzie unikać wykonywania tego, czego dorosły wymaga. Przewidując przykrości dziecko będzie bronić się płaczem i wstrzymywaniem od działania. Grozi to wyuczeniem dziecka bezradności.
• cierpliwość– nie udało się raz, to nic: trzeba pochwalić dziecko za wysiłek i tak długo ćwiczyć (podpowiadać czynności, zachęcać do wykonania, podtrzymywać w dążeniu do celu) aż się dziecku uda wykonać. Nie wolno zapominać o okazaniu radości z dziecięcego sukcesu i zachęcać do samodzielnego powtarzania.
• systematyczność i konsekwencja– bez tego nie da się przekształcić czynności samoobsługowych w nawyki. Nie ma rady, dorosły musi ciągle pilnować, przypominać i chwalić, gdy dziecko samo zechce dbać o siebie. Tylko w taki sposób można doprowadzić do ukształtowania nawyków higienicznych.

 

♥

REPERTUAR

listopad

Dzień dobry

Dzień dobry, dzień dobry,

wszyscy się witamy,

dzień dobry, dzień dobry,

dobry humor mamy.

 

Dzień dobry, dzień dobry,

słońce jasno świeci,

dzień dobry, dzień dobry,  Pani wita dzieci….

♦♦♦

Zabawa Stonoga

Idzie, idzie, stonoga, stonoga, stonoga,
aż się trzęsie podłoga, podłoga, bęc.
Pierwsza noga, druga noga, trzecia noga…..i odwłok.

♦♦♦

Jarzębinowa piosenka

1.Na polanie w lesie
chodzi sobie jesień
różne dary niesie.

Na polanie w lesie
chodzi sobie jesień
różne dary niesie.

ref Koral, koral sznur korali
La, la, la, la, la, la, la.
Koral, koral sznur korali
Koral jarzębina da.

2.Las się cały mieni
złoci i czerwieni
czary to jesieni.

Las się cały mieni
złoci i czerwieni
czary to jesieni.

♦♦♦

Pacuś na spacerku

Guzik, dziurka dobra para

Pacuś dzisiaj tak się stara.

Jeszcze czapka i sweterek

i już idzie na spacerek.

 

Tup, tup, tup, tup

ho, ho, ho

tup, tup, tup, tup

no, no, no

tup, tup, tup, tup

ha, ha, ha

tup, tup, tup, tup

la, la, la.

 

Trzeba ubrać się cieplutko

i pokazać drogę butkom.

Chociaż kręte w świecie dróżki

wszędzie zajdą małe nóżki

 

październik

Jagódki

1. My jesteśmy czarne, czarne jagódki,

mieszkamy w lesie zielonym.

Oczka mamy czarne, buźki granatowe,

a sukienki są zielone i seledynowe.

 

Ref.     A kiedy dzień nadchodzi, dzień nadchodzi

idziemy na jagody, na jagody,

a nasze czarne serca, czarne serca

biją nam radośnie bum ta ra ra bum.

♦♦♦

Paluszek

Tu paluszek, tu paluszek

kolorowy mam fartuszek.

Tu jest rączka i tu druga

a tu oczko do mnie mruga.

Tu jest buźka, tu ząbeczki

tu wpadają cukiereczki.

Tu jest nóżka, tu jest nóżka

choć zatańczysz jak kaczuszka.

♦♦♦

Małe czerwone jabłuszko                                                                      

1. Małe czerwone jabłuszko

tańczy dziś pod drzewem z gruszką.

Za rączki się trzymają

i wkoło obracają.

 

2. Małe czerwone jabłuszko

tańczy dziś pod drzewem z gruszką.

Jabłuszko podskakuje,

a gruszka przytupuje.

 

3. Małe czerwone jabłuszko

tańczy dziś pod drzewem z gruszką.

W rączki klaszcze jabłuszko

razem z dojrzałą gruszką.

 

4. Małe czerwone jabłuszko

tańczy dziś pod drzewem z gruszką.

Biegną sobie dokoła

jabłuszko gruszkę woła.

♦♦♦

Daj mi rączkę dam ci ja, zatańczymy raz i dwa

Dookoła na paluszkach leciuteńko tak jak muszka.

Teraz nóżką wytupiemy i rączkami wyklaszczemy

Jeszcze tylko skoki dwa, hop, hop dookoła raz i dwa.

 

wrzesień

Wesołe powitanie- piosenka

Dziś wesoło się witamy

Wszystkich wkoło pozdrawiamy

Z tyłu, z przodu, wokół nas

Już zabawę zacząć czas.

 

Zatańcz ze mną taniec mój

Rączki w górę, rączki w dół

Całe ciało wprawiaj w ruch

Główkę, nóżki oraz brzuch.

 

Porusz troszkę bioderkami

Dotknij łokcie kolankami

lewą ręką chwyć za włos

Prawą złap się za swój nos.

 

Zatańcz ze mną taniec mój

Rączki w górę, rączki w dół

Całe ciało wprawiaj w ruch

Główkę, nóżki oraz brzuch.

♦♦♦

Jestem sobie przedszkolaczek- piosenka

Jestem sobie przedszkolaczek,
Nie grymaszę i nie płaczę,
Na bębenku marsza gram,
Ram tam tam, ram tam tam.

Mamy tu zabawek wiele,
Razem bawić się weselej,
Bo kolegów dobrych mam,
Ram tam tam, ram tam tam.

Mamy klocki, kredki, farby,
To są nasze wspólne skarby,
Bardzo dobrze tutaj nam,
Ram tam tam, ram tam tam.

Kto jest beksą i mazgajem,
Ten się do nas nie nadaje,
Niechaj w domu siedzi sam,
Ram tam tam, ram tam tam.