Styczeń
Nowy Rok zawitał wreszcie, stary sobie poszedł.
Co tam rośnie w mrozach stycznia?
Dzień rośnie po trosze!
Wróbelkowi serce rośnie, że wiosny doczeka,
chociaż jeszcze droga do niej mroźna i daleka.
Na szybach rosną srebrne liście i gałęzie.
Więc na inne pory roku nie patrzy zazdrośnie styczeń.
W nim także mnóstwo rzeczy rośnie!
Jerzy Ficowski
♥
Seniorzy w życiu przedszkolaka
Każdy z nas ma bądź miał babcię i dziadka. Nie wyobrażamy sobie bez nich życia – jako dzieci, a potem jako dorośli, gdy okazuje się, że na każdym kroku niosą nam nieocenioną pomoc. Dziś seniorzy coraz aktywniej uczestniczą nie tylko w życiu własnej rodziny, ale i całego społeczeństwa.
Coraz częściej potrafimy docenić wielką wartość ludzi starszych. Dla wielu są żywymi podręcznikami historii. Ich życiowe doświadczenie i mądrość, które ostatecznie nabywamy nie przez teoretyzowanie, ale na drodze rozmaitych wydarzeń, mogą być niezwykle pomocne i inspirujące, poczynając od tak banalnych dziedzin jak gotowanie czy szycie, kończąc na poważnych i nieraz trudnych dylematach moralnych.
Dzisiejsza kultura nastawiona jest na młodość i wydawać by się mogło, że nie ma w niej miejsca na starość. Ale obecność ludzi starszych w społeczeństwie nie pozwala zapomnieć nam o tym, że każdego z nas czekają siwizna i coraz głębsze zmarszczki. I, co ważne- nie ma w tym nic złego. Każdy wiek ma swoje cienie i blaski i nie należy udawać, że będziemy wiecznie młodzi. Przebywanie z seniorami uczy nas empatii i cierpliwości, a także pokory, zrozumienia i tolerancji. Warto wykorzystać ten dar, jakim jest obecność seniorów, zwłaszcza w kształtowaniu postaw dzieci i młodzieży.
Niezaprzeczalną zaletą osób starszych jest to, że stanowią oni pomost między dawnymi a współczesnymi czasami. Potrafią być skarbnicą wiedzy o tradycjach, a jak wiadomo, tradycja jest jednym z czynników kształtujących poczucie tożsamości, począwszy od tożsamości rodzinnej, a skończywszy na narodowej.
Rolę dziadków potrafią z pewnością docenić ich własne, dorosłe dzieci, gdy na świat przychodzą ich pociechy. Dość wspomnieć o tym, że wielu seniorów z radością angażuje się w opiekę nad wnukami. Nie ukrywajmy, w dzisiejszym świecie model rodziny, w którym ojciec pracuje, a matka zajmuje się domem i dziećmi, nie jest często spotykany. Dlatego senior posiadający wolny czas i chęci potrafi być dla wnuka prawdziwym oparciem, stwarza mu poczucie bezpieczeństwa, otacza go pełną miłości troską, a w takiej atmosferze dziecko z łatwością nabywa pewności siebie i poczucia własnej wartości. Ponadto dziadkowie zazwyczaj znają ciekawe, choć być może powoli zapomniane formy spędzania wolnego czasu, tak różne od tych znanych dziś, czyli komputera i telewizora.
Nie należy odsuwać na bok seniorów tylko dlatego, że zostali wychowani w innych czasach i być może czasami nie rozumieją współczesności. Wręcz przeciwnie – warto im tę rzeczywistość tłumaczyć i przybliżać, aby mogli z niej korzystać. Wiele dobrego przyniosła społeczeństwu tzw. andragogika, czyli dziedzina zajmująca się procesami kształcenia ludzi dorosłych. Jak się okazuje, człowiek rzeczywiście uczy się całe życie. Cała tajemnica kwi w dostosowaniu metod do jego potrzeb, umiejętności i sprawności intelektualnej. Seniorzy często wykazują wielkie zainteresowanie ofertą edukacyjną, skierowaną konkretnie do nich. Stąd niesłabnące zainteresowanie takimi inicjatywami jak chociażby Uniwersytet Trzeciego Wieku. Udowadnia to, że osoby starsze nie tylko chcą, ale przede wszystkim potrafią zdobywać nową wiedzę i umiejętności, którymi z kolei mogą się dzielić i służyć innym. Psychologowie podkreślają, że emerytura nie może dotyczyć naszego umysłu.
Wśród seniorów coraz większa jest świadomość, że tylko ćwiczenie umysłu może pomóc w zachowaniu jego świeżości. Nie dziwi zatem popularność Lubelskiej Szkoły Super Babci i Super Dziadka, o której więcej można się dowiedzieć na stronie internetowej www.superbabcia.org.pl. Sama szkoła funkcjonuje od dziesięciu lat i może poszczycić się wieloma absolwentami oraz tzw. wiecznymi studentami, którzy nieustannie czerpią z oferty tego miejsca pomysły na to, jak być dziadkiem na „czasie”. Zajęcia pomagają osobom starszym zrozumieć zmieniający się świat oraz z niego korzystać, przybliżają potrzeby wnucząt i uczą, jak wychodzić im naprzeciw. Dzięki temu dziadkowie mogą poczuć się pewniej w relacjach nie tylko ze swoimi małymi podopiecznymi, ale także z ich rodzicami, czyli własnymi dziećmi, które co prawda chętnie proszą dziadków o opiekę nad wnukami, ale zazwyczaj z rezerwą i nieufnością, czy dziadkowie nadążą za współczesnymi metodami wychowania dzieci.
Nie w każdym mieście istnieje tego typu szkoła, za to w każdym, nawet najmniejszym, jest przedszkole, którego kadra poszerza ofertę edukacyjną, mając na uwadze, że dziecko kształtują nie tylko relacje z innymi dziećmi i ogólnorozwojowe zabawy, ale także szeroko pojęte kontakty z ludźmi.
Należy pamiętać, że osoby starsze, opiekujące się wnukami, bardzo często stają wobec różnych trudności, np. nadpobudliwości, zachowań agresywnych, problemów logopedycznych i wielu innych. Warto więc pomóc osobom mającym kontakty z małymi dziećmi, aby potrafiły lepiej się z nimi komunikować. Z pewnością przyniesie to korzyści wszystkim zainteresowanym. Okazuje się, że nie tylko dziadkowie uczą dzieci, ale również dzieci są w stanie wiele przekazać osobom starszym. Przebywanie z innymi maluchami nie tylko otwiera na ich potrzeby i daje możliwość skonfrontowania swoich opinii i poglądów na temat dzieci, ale także może działać uspokajająco oraz rozwiewać niepotrzebne zmartwienia i leki – dziadek i babcia mogą się np. przekonać, że to, co uważają za problem u swojego wnuka, w rzeczywistości problemem nie jest, a nawet jeśli – to jest on dość powszechny i są łatwe sposoby pomocy. Przykłady można mnożyć. Zabawa z innymi dziećmi potrafi ponadto odświeżyć umysł będący w podeszłym wieku – przedszkolaki mogą zainspirować do nowych, nieznanych dziadkom zabaw i różnego rodzaju form plastycznych, muzycznych czy ruchowych.
Na podstawie opracowania Izabeli Czai – Antoszek i Eweliny Poredy
przygotowała mgr Katarzyna Leszczyńska – Adamczyk
Pomysł z obchodzeniem święta babci narodził się w 1964r., a w dwa lata później ogłoszono oficjalnie, że 21 styczeń jest Dniem Babci. Dopiero później ustalono, że 22 styczeń będzie Dniem Dziadka.
…………………………………………
Babci i dziadka, przyznać to trzeba,
każdemu dziecku w życiu potrzeba.
Znana to para, bardzo kochana,
przez wszystkie dzieci jest szanowana.
Babcia i dziadek wciąż o nas dbają
i tak, jak rodzice, bardzo nas kochają.
Dają nam w życiu wiele radości,
nigdy nie szczędzą nam czułości.
♥
To pyszne propozycje wspólnego pieczenia z seniorami albo przygotowania ich z rodzicami dla seniorów z okazji zbliżającego się święta…
Tarta czekoladowo – kokosowa z bananami bez pieczenia
Składniki:
– spód:
- 2 i ½ szklanki płatków Nestle NESQUIK
- ½ szklanki wiórków kokosowych
- 4 łyżki rozpuszczonego masła, ewentualnie oleju kokosowego
- 3 łyżki rozpuszczonej deserowej czekolady
– krem:
- 3/4 szklanki śmietanki kremówki
- 4 łyżki jogurtu greckiego
- 1 łyżeczka żelatyny
- 1 łyżka cukru pudru
- 2 małe sztuki bananów
- na wierzch maliny, karmel
Przygotowanie:
Płatki Nestle włożyć do blendera i zmielić na małe okruchy ( można włożyć do woreczka foliowego i rozkruszyć np. wałkiem ).
Masło lub olej i czekoladę włożyć do małego rondelka i rozpuścić. Połączyć z rozdrobnionymi płatkami i wiórkami kokosowymi. Tak powstałą masę wyłożyć na blaszkę do tarty i mocno ubić, by dobrze przylegała do dna i brzegów ( np. dnem szklanki ). Wstawić do lodówki na minimum 2 godz
Po tym czasie, gdy spód już stężeje, wyłożyć na dno tarty pokrojone w plasterki banany. Mają szczelnie przykryć spód ciasta.
Żelatynę zalać łyżką wody i odstawić do napęcznienia na około 10 minut. W rondelku rozpuścić 3-4 łyżki śmietanki i rozpuścić w nich żelatynę. Ostudzić.
Resztę śmietanki ubić z cukrem pudrem na sztywna pianę. Dodać jogurt i śmietankę z żelatyną, delikatnie połączyć. Masę wyłożyć na spód tarty z bananami. Wstawić do lodówki na kilka godzin, najlepiej na noc. Przed podaniem ozdobić wierzch tarty świeżymi owocami, masą karmelową, wiórkami kokosowymi oraz innymi ulubionymi i dostępnymi produktami. Tartę podawać schłodzoną.
Maluch potrafi!
Mały kucharz cieszyć się będzie z możliwości rozkruszenia płatków oraz wyłożenia ciasta i doduszania do do blachy. Z pewnością poradzi sobie z krojeniem bananów i ozdabianiem ciasta.
Smacznego!
Babka czekoladowa
Składniki:
- 1/3 szklanki ciemnego kakao
- 1/3 szklanki zaparzonej i ostudzonej kawy
- 1 i ¾ szklanki mąki pszennej
- 1 łyżeczka proszku do pieczenia
- ½ łyżeczki soli
- 1 szklanka cukru brązowego ( jeśli nie mamy można dodać biały )
- 2 jajka
- ½ łyżeczki esencji waniliowej
- ¼ szklanki maślanki
- ½ kostki masła ( 100g )
Polewa:
- 1/3 tabliczki czekolady deserowej
- 1 łyżka masła
- 2 łyżki śmietanki kremówki
Przygotowanie:
W dużej misce zmiksować na gładką, puszystą masę masło z cukrem. Dodać esencję waniliową i wbijać po jednym jajku.
Suche składniki połączyć ( mąkę, proszek do pieczenia, kakao, sól ). Dodać ½ do masy i zmiksować. Wlać kawę, połączyć. Dodać pozostałą część suchych składników, zmiksować. Na koniec wlać maślankę i zmiksować.
Ciasto przełożyć do foremki wyłożonej papierem do pieczenia. Wstawić do piekarnika nagrzanego do 180 C i piec „do suchego patyczka” przez około 35 minut.
Po ostudzeniu pokryć wierzch ciasta polewą czekoladową. Aby przygotować polewę, należy: podgrzać śmietankę z masłem i czekoladą ( najlepiej zrobić to w kuchence mikrofalowej lub garnuszku ustawionym na bardzo małym ogniu ). Gdy czekolada i masło stopią się, wymieszać je łyżeczką na gładką polewę. Ostudzoną polewę rozlać na cieście. Wierzch można dodatkowo posypać, np. posiekanymi orzechami.
Maluch potrafi!
Przy naszej pomocy, nasz mały pomocnik poradzi sobie z dodawaniem i mieszaniem składników. Na pewno chętnie poleje ciasto masą czekoladową i ozdobi je.
Smacznego!
przygotowała mgr Katarzyna Leszczyńska – Adamczyk